Jerzy Jarek. Gdy śpisz

 


Gdy śpisz


Już późno... 
                   Pora spać...
Zabawki dawno śpią
Tak pusty jest wtedy dom
Nie musisz się jednak bać

Spod ścian wypełza strach
I czai się u drzwi
Lecz kiedy się smacznie śpi
To on nie pojawia się w snach

Gdy śpisz, to twój sen uniesie cię w dal
Do planet odległych, za morza gdzieś hen
I gdy sobie śnisz, to tylko ci żal
Że zbudzisz się kiedyś, że skończy się sen

We śnie napotkasz tam
Znajomych swych ze stu
A kiedy wrócisz tu
Opowiesz o tym nam

A jutro, nim pójdziesz spać
Ucieknie strach spod drzwi
Bo wiesz, że kiedy się śpi
Nie trzeba się wcale bać

Bo gdy śpisz, to twój sen uniesie cię w dal
Do planet odległych, za morza gdzieś hen
I gdy sobie śnisz, to tylko ci żal
Że zbudzisz się kiedyś, że skończy się sen


Autor tekstu: Jerzy Stanisław Jarek  
IPI / CAE 00219273470
Nr ZAiKS 5057396

muzyka: Dariusz Samerdak



Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Jerzy Jarek. Zły sen

Obraz
  Zły sen Powiem wam co mi się śniło Nie wiem, nie wiem gdzie to było Grałam w piłkę sobie sama Gdy się ten wydarzył dramat Piłka była z pomarańczy A ja chciałam tylko tańczyć Złotą kulą sięgnąć nieba I nic nie czuć, i się nie bać I śniłam, że rzucam i leci przede mną tuż, tuż Że gonię, że łapię, że mam ją i już I śniłam, że biegnę, że gonię, że łapię, tuż tuż Że mam ją, że trzymam, złapałam i już Nagle z bramy naprzeciwko Wybiegł chłopak z rudą grzywką Z miną hardą i złowrogą Moją piłkę kopnął nogą Piłka leci coraz prędzej A ja za nią z płaczem pędzę I ze wzrokiem w nią wlepionym Gonię ją, dobiegam do niej I śniłam, że ona ucieknie, poleci gdzieś w dal Nie zdążę, nie złapię, ach jakże mi żal I znowu powtarza się ciągle, uparcie zły sen Nie zdążę, nie złapię, ucieknie gdzieś hen Rudy! Nie śmiej się, nie trzeba Nie dosięgnie piłka nieba Tuż przy ziemi ją pochwycę Wbiegam za nią na ulicę... I myślę, pobiegnę, dogonię i złapię ją tu Nie zdążę, nie chwycę, brakuje mi tchu... Pisk hamul...
Czytaj więcej

Jerzy Jarek. Był upał na dworze

Obraz
Był upał na dworze Był upał na dworze, a teraz jest zimno I ciemno, i słońce nie świeci Chodnikiem przed siebie jeż idzie piechotą I tuli kolczasty swój grzbiecik A beton chodnika już łapki mu mrozi A droga światłami aut świeci Lecz asfalt nie ziębnie tak szybko jak beton Ogrzeje tam jeżyk swój grzbiecik I wchodzi na jezdnię, i ciepło mu w łapki I coś coraz bliżej się świeci Jest cieplej i widniej...                                   Coś warczy... Nadstawia jeż groźnie swój grzbiecik... Nr ZAiKS 99441 ISWC T-909.387.515-1 Kompozytor: Wiesław Tadeusz Michalski IPI / CAE 00219268557 Autor tekstu: Jerzy Stanisław Jarek IPI / CAE 00219273470
Czytaj więcej